AKP’nin yaratmak istediği görüntüye aldanmayalım. Görüyoruz ki at onların olsa da meydan onların değil. Yazı boyunca önemli bir olumluluğu andık ama ülkede toplumsal muhalefet çok güçlü yanılsamasına da kapılmayalım. Gerçeği anlamaya çalışalım. Gerçek, her şeyin değişebileceğidir. Daha özgür, daha yenilikçi, daha eşitlikçi bir topluma doğru ilerleyebileceğimiz gibi tersi de mümkün. Burada gidişatı iyiye doğru belirleyecek olan, hayatın akışına dair fikri olan herkesin ne yaptığı, ne yapacağıdır.
Korona salgını ile katmerlenen bir krizin içinde debelenen neoliberalizm, milyonlarca işsize, yoksula çare olmak şöyle dursun patronları nasıl kurtaracağını bile şaşırmış vaziyette. Düştüğü bataktan çıkması öyle kolay görünmüyor. Dünyada tablo böyleyken, Türkiye’de de “durumumuz iyi” söylemlerinin paçalarını kurtarmaya yetmeyeceğini anlamış vaziyetteler.
Özge Akman'ın daimadergi.net'te yayınlanan yazısını Yarın okurlarıyla paylaşıyoruz.
Neoliberalizmin alamet-i farikalarından biri, kendinden önceki dönemde kendi örgütlenmelerini yaratmış toplumu bölüp parçalayıp atomize etmek; yani sendikalar, dernekler ve siyasi partiler gibi sistemin karşısında durabilecek örgütlenmeleri parçalamaktır. Bunu da sadece somut zaferler üzerinden, ideolojik bir saldırı düzenlemeden yapması mümkün değildir.
AKP’de geçici çözümler biter mi! “Borç bulamıyorsak bari doların fiyatını düşürerek dış borcu da düşürelim” gibi bir yoldan gidiyorlar. Peki nasıl düşecek bu dolar? Bunun birden fazla yolu var: Faizleri artırmak, sermaye kontrolü denen doların Türkiye’ye giriş çıkışını denetlemek ya da FED ile swap anlaşması yapmak.
İşçi sınıfının devleşen işsizliği, orta sınıfların yoksulluğunun hızla artışı, pek çok esnafın kepenklerini indirmesi, sınıflar mücadelesinin değişim yönünde ilerleyeceğinin nesnel habercilerinden biri değil de nedir?
“Toplumsal cinsiyet” analiziyle toplanmayan veriler çarpık olacaktır. Bu tutum da her şeyden önce bir ayıptır ama daha ötesi pandemi ile mücadeleye de ciddi zararlar verir. Bu soruları sormamanın bedelini tüm toplum öder; çünkü toplumsal cinsiyet sadece kadınları değil herkesi etkiler, herkes demektir.
İzmir’den Erzincan’a öğrenciler olarak bir araya geliyoruz. Çünkü bu süreçte asla pes etmemeliyiz. Biz buradan tüm öğrenci arkadaşlarımıza sesleniyoruz: Hiçbir öğrenci arkadaşımız kendisini yalnız zannetmesin. Çünkü asla yalnız yürümeyecek.