Ya karanlık olursam günün birinde,
Kızmak yok hemen
Ne de olsa günübirlik bir düşünce.

Hem neden hemen öfkelenirsin.
Kuşlara sayfalar dolu methiye
Benim payıma düşen,
Tek satırlık bir mersiye.

Durmaz artık söylenceler
Zayıf noktanı buldum senin
Yeryüzündekine okkalı bir tekme
Öfkeli bir taş gökyüzündekine.

Suç senin, benim değil,
İnsanı çirkin buldun,
Güzel sözleri kuşlara
Böceklere sundun.

Yeryüzündeki neyse de
Gökyüzündeki epey yüksekte
O anlık öfkeyle
Tek taş aldım yerden
Gücüm yetmez sandım
Sonra 
Elimdeki nasırları da hesaba katınca 
Tek taşa beş kanat taktım.

Uslanmazsın sen bilirim
O kadar güzel şey yaptım
Sen beni bırakıp
Beş kanatlı tek taşı yazdın.

Öfkeliyim, çok öfkeliyim hem de
Uyku gelmez, uyku kaçar bedenden
Uykuludur diye söz ettiniz benden.

Vaktim vardı aslında
Dumanla yazdım asıl suçluyu hatta 
Yangın sizin,duman da sizin olunca 
Odayı terk etmiş,
Ben gözümü kapayınca.

Maharetleriniz çoktur bilirim
Ölüler arasında, tarihi geçmişlerleyim 
Tek tek yeniden diriltilince onlar
Sıra bana da gelir diye beklemekteyim.

Heyhat!
Açık var açık, kasada açık
Maaş da yetmiyor artık 
Canımla ödemekteyim.