Post

Hedef, Özne ve İktidar Organı

Doğruyu söylemek gerekirse, ben bu sosyalizm mücadelesine, sorunlar kapitalizm koşullarında çözülemez diye girmiştim. Her sorun var olan sistem içinde çözülebilecekse eğer kendimizi neden bu kadar büyük bir kapsamın içine soktuk bilemiyorum.

Sakin sakin ve zorlayıcı olarak istediklerimiz ve hatta iş “bunu ancak biz hallederiz, çekilin önümüzden” diyeceklerimiz yok mu hiç? Talepler, hep acil ve mutlaka “uygulanabilir” olacak onu öğrendik. Bunu ötesini aklımızdan ucundan bile geçirmiyoruz. Düşünüyorum üzerine. Sanırım sol, hükümetin hayata geçiremeyeceği bir işi ileri sürmeyi en kibar deyimle “gerçekçi” bulmuyor. Hükümetin yapamayacağı işleri söylersek ne olmuş oluruz başka? Maksimalist mi oluruz, aman ha. Belki de sol sapma oluruz.

Aslında ne eksik?

Kapitalizmi aşan hedef eksik. Zaten hedef değil “talepten” bahsediyor sol.

Talep eden belli. O biz oluyoruz, mesela emekçiler. Kimden talep ediyoruz? Ezeli ve ebedi hale getirdiğimiz yönetim aygıtından. Roller belli ve hiç değişmiyor ve hiç değişmeyecek. “Biz Geziciyiz siz gidici” şiarının hiçbir hükmü yok. Onların kalıcı olduğu fikri solun üzerine karabasan gibi çökmüş.

Hep talep olduğu için, yapılması gereken işleri gerçekleştirecek olumlu bir özne de yok. Yani gaipten gelen bir ses var, talepte bulunacaksan eğer. İşçi sınıfı talep edebilir ama ben yapacağım diyemez. Buraya gelmiş olmamız şaşırtıcı gerçekten.

Bu yolu tutturan arkadaşlara radikallik konusunda diyecek bir sözüm yok. Kesinlikle iyi niyetliler. Genel olarak radikaller. Ama niyet neydi akıbet ne oldu denebilir. 

Radikallik nedense “kim yapacak?” konusunda işlemiyor. Hadi diyelim ki işçi sınıfının yapacağı bir hamleden bahsedildi, onun asla bir politik cihazı yok. İktidar organı, sovyeti, hükümeti yok. Çünkü sol talep edebiliyor ama iktidara gelebileceğini hayal edemiyor. Adetimiz çürüsün, adet böyle.

Ara sıra AKP’nin ekonomi alanında günü kurtarma derdinde olduğu söyleniyor. Bu eleştiri çok yerinde ama bu eleştirinin aynısı sol için de geçerli. AKP ve sola kalsa hayat sürekli güne kurtararak devam edebilir. Hiçbir sorun çıkmaz. Sol acil taleplerimizi dile getirir, AKP de bunu karşılar, olur ve biter. Ver gülüm, al gülüm.

Ne kendini göstermeli artık?

Topluma ilan ettiğimiz olumlu hedef maddeleri listesi. Denenmemiş olabilir, farklı olabilir ve aykırı olabilir. Hiç sorun değil. “Bir şeyler yapmaya çalışıyoruz işte” çizgisinden çıkmalıyız. Olumlu hedeflerimiz kesinlikle şu anki sistemi aşabilir ve aşmalıdır. Bu işi şu anki yönetim yapamaz demek bizim derdimiz olamaz. Biz zaten halihazırdaki yönetimin ve sistemin değişmesini istiyoruz. Her yaptığımız hücum, herkese bunu hatırlatmalı. Sistemimi aşan hedeflerimizi ortaya koymanın, kötü bir toplumsal psikoloji yaratacağı varsayımının, devrimcilik denilen mevhumla bir gram alakası yok.

Bir, sisteme ve rejime sığmayan hedeflerimizi her fırsatta söylemeliyiz. Tabii ki sığmaz.

İki, bu hedeflerimize hangi tarihsel öznenin hareketiyle ulaşacağımızı anlatmalıyız. Başka türlü “devrimci işçi sınıfının” somut varlığını ortaya koymuş olamayız. Konuyu yalnızca işçi sınıfının devrimci özne oluşundan açmamız da yeterli gelmeyecek. İşçi sınıfının bir gelecek tasavvuru varsa, o gelecek için savaşacak siyasi organları da kendini göstermeli. İşçi, emekçi özyönetimleri ve işçi, emekçi hükümeti bu organlardır.

Bunları ifade etmeden yürütülecek faaliyet, o şarkıdaki “bir şey yapmalı” faaliyetidir. Sürekli bu hatta olmak, düzen kuvvetlerine karşı “makulüz” mesajı vermek manasına gelir. Meydan okumalıyız ve çizmeyi aşacağımızı ilan etmeliyiz. İşçi sınıfına moral, cesaret ve güç kazandıracak politik tarz budur.

Yoldaşlar çoğunlukla cesur olmadıkları için değil, anlattığım metodun işe yaramayacağını hesap ettikleri için böyle yapıyorlar. Ama böyle gelmiş böyle gitmez. Şeytanın bacağını en sonunda kırmış olmalıyız. Başka türlü başlayamayız. Oysaki başlamak en önemli atağımız sayılabilir. Güya ilerde oluşacak olan “gücü” beklemeden başlamalıyız. Politik güç sakince arkamıza yaslanarak yaratılmaz.

Sonraki zamanlarda oluşacak güç; politik hedefleri, tarihsel öznesi ve iktidar organları yerli yerine oturtulmuş bir topyekun hücumu başlatmakla yaratılabilir ancak.

Politik programatik hedefler kısa, somut, az sayıda olmalı ve “talep-dilek” gibi anılmamalı. Mevcut iktidar hiçe saymalıdır her fırsatta. Mesele sözcülerimizin bu talepleri her çıktığı kürsüde kolaylıkla söyleyebilir olma, olamama meselesidir. Olmak ya da olmamak, bütün mesele bu. Sözcülerimiz bir kürsüye çıktığında ve işçi sınıfına seslenebildiğinde biteviye kararlılık bildirmek ve kendini övmek yerine hedeflerimizi anlatmalı. Hemen oracıkta, ayaküstü ve kısacık. Lenin’in izah ettiği anlamda ajitasyon budur ve tek çaremizdir.

Sadece hedefleri söylemek yeterli değil, bu hedeflere ulaşmak üzere hangi tarihsel öznenin müttefikleriyle birlikte hamleler yapacağı ilan edilmeli. Öznesiz mücadele olmaz. Özne işçi sınıfıdır. Öznenin adını dağa taşa yazmadan, özne olma bilinci oluşmaz. O nedenle oluşmuyor.

Sermaye sınıfına karşı mücadele silahlarıyla kuşanmış olmalıyız. Evet, hedeflere ulaşma mücadelesini işçi sınıfı verecek ama bu, toplumu yeniden düzenleyebileceği bir araçla yani kendi hükümet organı sayesinde mümkün olabilir.

Sol hedef söyleyemiyor, devrimci özne ve düzenleyici iktidar organı ileri süremiyor. 

Çok yenik düştüğü için ve bu haletiruhiyeden çıkamadığı için. 

Yüzüne soğuk suyu çarpmak ve silkinip çıkmak zorunda.

İlgili Yazılar

Post

Tam Kurtuluşun Yolu

Post

Gerçekçi Ol, İmkansızı İste

Post

Kamusal Emeklilik Hakkı Savunulmalı

Post

Köylülere Her Yönden Saldırı

Post

İyi Bir Başlangıç

Post

Tek Adam Rejimi Tekledi

Post

Açlıktan Öte Köy Var mı?

Post

Emsalsiz, Tek ve Kıyaslanamaz Değiliz

Post

Asgari Ücret 42.300 Lira Olmalı

Post

Asgari Ücreti Kıyaslamak

Post

Asrın Hortumlaması: 133,5 Milyar Dolar

Post

Enflasyonu Ücretler Yaratmıyor: 5 Kanıt

Post

Üreten Biziz, Paylaşan Da Biz Olacağız

Post

Emeğin Tam Karşılığı, Tam Refah, Tam İstihdam

Post

Haklılığımızı Açıklıyoruz Ve Kanıtlıyoruz

Post

Üç İnsandan Biri İşsiz, Dört Çocuktan Biri Aç

Post

Kurban Edilmek İstenen Emekliler

Post

Olmaktan Korktukları Yerdeler

Post

Tarih Bir İpucu Bekliyor

Post

Yarını Bugünden Kurmaya Başlamak

Post

Kamu Yararı için Ürün ve Hizmet Yaratmak

Post

Yön Göstermek

Post

Somut Koşulların Somut Analizi ve Siyaseti

Post

AKP Bir Geri Dönülmez Felakettir

Post

Orman Yangınlarında Bütün Tohumlar Ölmez

Post

Kerelerce Ölçülen Gelir Adaletsizliği

Post

Alem Buysa Kral Popülistler

Post

İşçi Sınıfı Şart Koşabilir

Post

Sefalet Endeksi

Post

Birkaç Ağaç ve Bir Nefes

Post

Ücret ve Kar Tahterevallisi

Post

Laiklik Şimdi ve Hep Gerekli

Post

Enflasyonun Yarattığı Sefalet

Post

Enflasyonun Sebebi Açlık Sınırındaki Ücretler mi?

Post

Bütçede Değirmenin Suyu Nerden Gelir Nereye Gider

Post

Anayasa Mahkemesini Bir Kez Tanımamak

Post

Gençler Sadece Asansör İstemez

Post

Emek ve Demokrasiden Yana Cumhuriyet

Post

Yahudi Olmayan Çocuklar da Çocuktur

Post

Elin ve Evin İyisi

Post

Göz Hizasında Siyaset

Post

Dördüncü Kuvvet Dik Duruyor

Post

Beton Bina ve Fabrika

Post

Smaç Sebep Sayı Sonuçtur

Post

Sorun Geniş Bir Zaman ve Mekanda

Post

Ekmek İstiyoruz ama Gül De

Post

Parti İşçi Sınıfını Besteler

Post

Kamu Mülkiyetini Kurtarmak

Post

İçeriksizlik Fırtınası

Post

Ormanlar Bizim, Kahrolsun Kapitalizm

Post

“Esset” Değil Halkın Öz Varlıkları

Post

Var ve Yok Listesi

Post

Karşı Kültür

Post

Günbegün Ücret Mücadelesi

Post

Aslanı Kediye Boğdurmak

Post

Sonradan Hatırlananlar

Post

Seçimin Yarattığı Yorumlama İmkânı

Post

Erdoğan’a Yetki Yok

Post

Mülkiyet Sorunu

Post

Halkın Temel İhtiyaçları, Kamu Hizmeti Olarak Karşılanmalı

Post

Örgütlü Gücü Meclis'e Taşıyalım

Post

Hiçbir Yerden İzin Almamak

Post

Mahirleri Anmak Değil Anlamak

Post

Hareketin Hareket Halindeki Doktrini

Post

Denizlere Çıkar Sokaklar

Post

Tabutta Röveşata

Post

Buyurunuz Buradan Yakınız, Mösyö Hükümet

Post

Depremin Siyaset Üstü Olmaması

Post

Basra Harap Olmadan Önce

Post

Halkın Birikimlerinin Bağımsızlığı

Post

Görev Zamanı

Post

Bu Daha Başlangıç

Post

Kaynaşmış Değiliz

Post

Bolsonaro Tavuğunu Yalnız Yemesin

Post

Suriye Sınırını Değil Açlık Sınırını Geç

Post

Neden Yapmasınlar?

Post

Hayallerin de Sadakate İhtiyacı Vardır

Post

Büyük Pasta, Küçük Pay

Post

Yine Sınırlama Esas, Hürriyet İstisna

Post

Seçenek Biziz

Post

Üç Husus

Post

Radikalizm

Post

Örgütlü Toplum Parlamentoya Rengini Vermeli

Post

İşçi Sınıfı Programı Vaat Eder

Post

Güç Siyasetle Yapılır

Post

Yenilgi Sonrasında Yorumlamanın ve Politik Programın Yitimi

Post

İşçi Sınıfının Tahtına Oturmaya Kalkışmak

Post

Hedef, Özne ve İktidar Organı