Post

Suriye Sınırını Değil Açlık Sınırını Geç

Tiyatroda oyun sahnelenirken konuşulmaz. Hükümet ve sermaye sınıfının, Türk-İş başkanıyla oynadığı tiyatro oyunu bitti.  Asgari ücrete yapılan zam açıklandı. Oyun bittiğine göre konuşabiliriz artık.

Diyorlar ki asgari ücret 8.500 lira oldu, nankörlük etmeyin, sırtımızda yumurta küfesi var.

AKP cenahı gerçekle kopukluk noktasına çoktan ulaşmış durumda. Bazı gerçekleri çok detaylı ve en çarpıcı yönleriyle anlatmak gerekiyor onlara. Hem de kendi mantıklarının izinden giderek.

Hani Erdoğan koskoca bir topluma sürekli dört çocuk yapın tavsiyesinde bulunuyor ya. Hiç üzerine vazife değilken. Yaşı biraz ilerlemiş olanlara hiç yabancı gelmeyecektir. Eskiden nasıl konuşulurdu bir hatırlayalım. Bir babanın maaşıyla 4 çocuk büyüttük biz, okuttuk biz, denirdi. İnsanlar bunu becerebilmiş olmakla övünürdü ve bu becerilebilirdi.

Yani bir maaşla 4 çocuklu bir aile yaşayabiliyordu. Bir çalışanın aldığı maaşla çocuklar büyütülebiliyor ve onların okuması mümkün olabiliyordu.

Şimdi bütün AKP’li yöneticilere ve ona oy veren insanlarımıza soruyorum. Bunu yapabilen kaldı mı çevremizde? Böyle yapılabildiğini uzaktan da olsa duyuyor muyuz hiç? Eğer bu hükümetin makbul bürokratı değilse ve üç dört yerden maaş almıyorsa tabii ki.

İşte bu 4 çocuk tavsiye eden iktidarın, 4 çocuk büyütmek için gerekli geliri halkına sağlayamamasının çıkmazı ve paradoksu. Demek ki AKP’nin kendisi 8.500 liralık ücretle, çok idealize ettiği 4 çocuk hedefinin yanından dahi geçemez.
 
TÜİK ve başka birçok kuruluş bir açlık sınırı ile bir yoksulluk sınırı açıklıyor her dönem. Kimsenin özel bir yorumu değil. İşin doğrusunu söylemek gerekirse bu ölçüleri sosyalist bir oluşum ileri sürmüyor. Resmi kuruluşların özellikle inceledikleri ve açıkladıkları verilerle karşı karşıyayız. Demem o ki bunları biz söylemiyoruz, ey AKP’liler siz söylüyorsunuz.

Bu verilere göre açlık sınırı 8.000, yoksulluk sınırı ise 25.000 lira civarında.

Sonuç olarak ülkedeki aileler açlık sınırının altında yaşıyor. Yoksulluk sınırının altında bile değil.

Açlık ve yoksulluk sınırı böyleyken Erdoğan durmadan “bir gece ansızın gelebiliriz” diyerek sınır ötesi harekattan bahsediyor. Suriye’deki sınırları geçmekten, Irak’taki sınırları geçmekten bahsediyor.

Ey Erdoğan, oralardaki sınırları geçmeyi bırak. Gel memleketin tam ortasındaki açlık sınırını, yoksulluk sınırını geç de görelim maharetini. Üstelik “ansızın” değil. İki ay mühlet veriyoruz sana. Sakin sakin düşünüp, sakin sakin yap. Ücretlerde açlık sınırını geç te halkın aç kalmasın. Halkına yapacağın en büyük iyilik budur. Operasyon, çatışma ve savaş değil.
 
Bir kıyaslama daha var, o da yakın komşu ülkelerle yapılan kıyaslama.

Almanya’da asgari ücret 1.621 Euro, biz de ise 328.  Asgari ücret bizden yüzde şu kadar fazla değil. Asgari ücret bizim beş katımız beş. Bu manzarada Almanya bizim neyimizi kıskanacak Allah aşkına. Almanların bizi kıskanmasını boş verelim. Bir Alman’la, bizim memleketten birisi sohbet etmek için otursa bir yere. Bizimki konunun buraya gelmesinden rahatsız olur. Göğsünü gere gere söyleyemez ülkesindeki asgari ücret rakamını.

Çok yerli ve milli AKP yöneticileri, bu açıdan ele alsınlar meseleyi bir de bakalım.
 
AKP’nin bir de eskiden şu yoktu bu yoktu, biz getirdik böbürlenmesi var.

Evet eskiden kırık peynir almak diye bir laf yoktu.

Bayat ekmek, bayat simit almak için sıraya girmek diye bir şey yoktu.

Dağılmış pazar yerlerinden, o pazarlar gibi dağılmış halkımız kenarı köşesi çürük sebzeleri toplamıyordu.

Et yerine kasaptan utana sıkıla kemik almıyordu.

Bütün bu yenilikleri, evet AKP getirdi ülkeye.

Şimdi şairin şiirinde söylediği gibi, kelimenin tam anlamıyla “bıçak kemikte”.

Recep Tayyip Erdoğan bir de diyor ki sırtımızda yumurta küfesi var.

Ama sonra açlık sınırı civarındaki asgari ücreti kameraların karşısında açıklarken gülümsüyor.

Sermaye sınıfı adına gülümsüyor, patronlar adına gülümsüyor, insafsız hükümet adına gülümsüyor, sarı sendikacılar adına gülümsüyor.

Oysa ki sırtında yumurta küfesinin ağırlığını taşıyanlar gülümsemez.

Ama şunu unutma Erdoğan, sakın unutma.

Son gülen iyi güler.

*Hakan Öztürk'ün bu yazısı ilk olarak 30 Aralık Cuma günü Yeni Yaşam Gazetesi'nde yayınlanmıştır.

Yarın, geniş bir yazar kadrosu ile günceli değerlendirme, siyasi gelişmeleri takip etme, öngörme, anlama ve fikri bir yön çizme hedefindedir. Ancak yayınlanan yazılardaki görüşler, Yarın Yayın Kurulu’nun politik değerlendirmeleriyle tümüyle aynı çizgide olmayabilir. Farklı değerlendirmelere sahip olsalar da mücadeleye katkı sunacağını düşündüğümüz tüm yazılara yayın ilkelerimiz çerçevesinde yer vereceğiz.

İlgili Yazılar

Post

Tam Kurtuluşun Yolu

Post

Gerçekçi Ol, İmkansızı İste

Post

Kamusal Emeklilik Hakkı Savunulmalı

Post

Köylülere Her Yönden Saldırı

Post

İyi Bir Başlangıç

Post

Tek Adam Rejimi Tekledi

Post

Açlıktan Öte Köy Var mı?

Post

Emsalsiz, Tek ve Kıyaslanamaz Değiliz

Post

Asgari Ücret 42.300 Lira Olmalı

Post

Asgari Ücreti Kıyaslamak

Post

Asrın Hortumlaması: 133,5 Milyar Dolar

Post

Enflasyonu Ücretler Yaratmıyor: 5 Kanıt

Post

Üreten Biziz, Paylaşan Da Biz Olacağız

Post

Emeğin Tam Karşılığı, Tam Refah, Tam İstihdam

Post

Haklılığımızı Açıklıyoruz Ve Kanıtlıyoruz

Post

Üç İnsandan Biri İşsiz, Dört Çocuktan Biri Aç

Post

Kurban Edilmek İstenen Emekliler

Post

Olmaktan Korktukları Yerdeler

Post

Tarih Bir İpucu Bekliyor

Post

Yarını Bugünden Kurmaya Başlamak

Post

Kamu Yararı için Ürün ve Hizmet Yaratmak

Post

Yön Göstermek

Post

Somut Koşulların Somut Analizi ve Siyaseti

Post

AKP Bir Geri Dönülmez Felakettir

Post

Orman Yangınlarında Bütün Tohumlar Ölmez

Post

Kerelerce Ölçülen Gelir Adaletsizliği

Post

Alem Buysa Kral Popülistler

Post

İşçi Sınıfı Şart Koşabilir

Post

Sefalet Endeksi

Post

Birkaç Ağaç ve Bir Nefes

Post

Ücret ve Kar Tahterevallisi

Post

Laiklik Şimdi ve Hep Gerekli

Post

Enflasyonun Yarattığı Sefalet

Post

Enflasyonun Sebebi Açlık Sınırındaki Ücretler mi?

Post

Bütçede Değirmenin Suyu Nerden Gelir Nereye Gider

Post

Anayasa Mahkemesini Bir Kez Tanımamak

Post

Gençler Sadece Asansör İstemez

Post

Emek ve Demokrasiden Yana Cumhuriyet

Post

Yahudi Olmayan Çocuklar da Çocuktur

Post

Elin ve Evin İyisi

Post

Göz Hizasında Siyaset

Post

Dördüncü Kuvvet Dik Duruyor

Post

Beton Bina ve Fabrika

Post

Smaç Sebep Sayı Sonuçtur

Post

Sorun Geniş Bir Zaman ve Mekanda

Post

Ekmek İstiyoruz ama Gül De

Post

Parti İşçi Sınıfını Besteler

Post

Kamu Mülkiyetini Kurtarmak

Post

İçeriksizlik Fırtınası

Post

Ormanlar Bizim, Kahrolsun Kapitalizm

Post

“Esset” Değil Halkın Öz Varlıkları

Post

Var ve Yok Listesi

Post

Karşı Kültür

Post

Günbegün Ücret Mücadelesi

Post

Aslanı Kediye Boğdurmak

Post

Sonradan Hatırlananlar

Post

Seçimin Yarattığı Yorumlama İmkânı

Post

Erdoğan’a Yetki Yok

Post

Mülkiyet Sorunu

Post

Halkın Temel İhtiyaçları, Kamu Hizmeti Olarak Karşılanmalı

Post

Örgütlü Gücü Meclis'e Taşıyalım

Post

Hiçbir Yerden İzin Almamak

Post

Mahirleri Anmak Değil Anlamak

Post

Hareketin Hareket Halindeki Doktrini

Post

Denizlere Çıkar Sokaklar

Post

Tabutta Röveşata

Post

Buyurunuz Buradan Yakınız, Mösyö Hükümet

Post

Depremin Siyaset Üstü Olmaması

Post

Basra Harap Olmadan Önce

Post

Halkın Birikimlerinin Bağımsızlığı

Post

Görev Zamanı

Post

Bu Daha Başlangıç

Post

Kaynaşmış Değiliz

Post

Bolsonaro Tavuğunu Yalnız Yemesin

Post

Suriye Sınırını Değil Açlık Sınırını Geç

Post

Neden Yapmasınlar?

Post

Hayallerin de Sadakate İhtiyacı Vardır

Post

Büyük Pasta, Küçük Pay

Post

Yine Sınırlama Esas, Hürriyet İstisna

Post

Seçenek Biziz

Post

Üç Husus

Post

Radikalizm

Post

Örgütlü Toplum Parlamentoya Rengini Vermeli

Post

İşçi Sınıfı Programı Vaat Eder

Post

Güç Siyasetle Yapılır

Post

Yenilgi Sonrasında Yorumlamanın ve Politik Programın Yitimi

Post

İşçi Sınıfının Tahtına Oturmaya Kalkışmak

Post

Hedef, Özne ve İktidar Organı